Placki ziemniaczane

Zapewne każdy z Was ma swój ulubiony sposób na placki ziemniaczane. Ja ścieram ziemniaki na dużych oczkach, dzięki czemu placki są bardziej chrupiące i szybciej się je przygotowuje. Zawsze dodaję do nich pokrojoną natkę pietruszki i ścieram – już po zebraniu wody spod ziemniaków – cebulę. I teraz sprawa najważniejsza – z czym je podajecie? Ja uwielbiam ze śmietaną/jogurtem i dużą ilością cukru… 😊 Ale tym razem proponuję Wam placki na słono – tak jak zapamiętał je z dzieciństwa bohater historii przesiedleńczej z poprzedniego, dwudziestego ósmego numeru Dolnośląskiego Magazynu Kulinarnego Kocioł, dziadek Andrzej. Całą historię znajdziecie na stronie 110.

Składniki

(4 porcje)

• 1 kg ziemniaków (najlepiej wysokoskrobiowych)
• 1 jajko
• 1–2 łyżki mąki ziemniaczanej
• 1 średnia cebula
• 3 łyżki posiekanej natki pietruszki (opcjonalnie)
• 1 łyżeczka soli
• ⅓ łyżeczki pieprzu mielonego
• smalec do smażenia
• do podania: sól i śmietana kwaśna (opcjonalnie)

Wykonanie

1. Ziemniaki szorujemy pod bieżącą wodą. Ścieramy na średnich oczkach tarki. Mieszamy z solą i odstawiamy na 30 minut. Po tym czasie odlewamy sok.
2. Ścieramy na najmniejszych oczkach cebulę. Dodajemy jajko, mąkę, natkę oraz pieprz. Całość mieszamy.
3. Smażymy z obu stron na rozgrzanym tłuszczu.
4. Usmażone placki układamy na papierze kuchennym, osączając je z nadmiaru tłuszczu. Podajemy gorące.

Przepis z zapisków rodziny Bachowskich. Smacznego!